نتایج پیوند قرنیه لایه‌ای عمیق قدامی در بیماران مبتلا به قوزقرنیه با و بدون کراتوکنژنکتیویت بهاره غیرفعال

هدف: مقایسه پیامدهای بالینی پیوند قرنیه لایه‌ای عمیق قدامی (Deep Anterior Lamellar Keratoplasty; DALK) در بیماران مبتلا به قوزقرنیه با و بدون کراتوکنژنکتیویت بهاره (Vernal Keratoconjunctivitis; VKC). روش پژوهش: در این مطالعه مقایسه‌ای گذشته‌نگر، 262 چشم مبتلا به قوزقرنیه (گروه 1) و 28 چشم دارای قوزقرنیه و VKC هم‌زمان (گروه 2) که تحت عمل DALK قرار گرفته بودند، برای ورود به پژوهش انتخاب شدند. متغیرهای مورد بررسی شامل طول مدت پی‌گیری، بهترین حدت بینایی اصلاح شده (BCVA)، عیب انکساری، عوارض و بقای پیوند بود. یافته‌ها: میانگین طول مدت پی‌گیری بیماران در گروه اول 2/20±6/38 ماه و در گروه دوم 9/20±4/34 ماه بود (21/0 =P). میانگین BCVA بعد از عمل بر حسب لوگمار 11/0±19/0 در گروه 1 و 15/0±20/0 در گروه 2 (79/0 =P) و 40/20BSCVA ≥ به ترتیب، 6/19 درصد و 5/88 درصد چشم بود (48/0 =P). مشکلات مرتبط با اپی‌تلیوم در 3/31 درصد چشم‌ها در گروه 1 و 9/42 درصد چشم‌ها در گروه 2 (16/0 =P) و ایجاد عروق جدید در مسیر بخیه و میکروآبسه ناشی از بخیه در چشم‌های دارای  VKC بیش‌تر مشاهده شد (به ترتیب 01/0=P و 001/0 >P). در معاینه پی‌گیری ماه سی‌وسوم، میزان بقا بدون رد پیوند 56 درصد در گروه 1 و 3/33 درصد در گروه 2 همراه با میانگین دوره 41 و 1/32 ماه به ترتیب بود (15/0 =P). میزان بقای پیوند 1/98 درصد در گروه 1 و 95 درصد در گروه 2 با میانگین دوره 6/88 و 4/884 ماه بود (47/0 =P). نتیجه‌گیری: پیامدهای بالینی DALK در چشم‌های دارای قوزقرنیه و VKC هم‌زمان، قابل مقایسه با چشم‌های مبتلا به قوزقرنیه به تنهایی است. با این وجود، از آن‌جایی که عوارضی از جمله ایجاد عروق جدید در مسیر بخیه و آبسه در چشم‌های مبتلا به VKC هم‌زمان شایع‌تر می‌باشد، پی‌گیری دقیق‌تر بیماران در اینگونه موارد ضروری است. · مجله چشم‌پزشکی بینا 1393؛ دوره 20، شماره 3: 249-242.